Διδασκαλεία για το δισωλήνιο σύστημα Κ.Θ με "διανομή από κάτω".

ΔΙΣΩΛΗΝΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ.

Το δισωλήνιο σύστημα θέρμανσης ή σύστημα δύο σωλήνων ήταν το πιο διαδεδομένο σύστημα κεντρικής θέρμανσης στην Ελλάδα μέχρι και την δεκαετία του 1970. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σε κατοικίες, που δεν έχει προβλεφθεί από την αρχή σύστημα κεντρικής θέρμανσης με νερό χαμηλής πίεσης, λόγω του γεγονότος, ότι είναι δύσκολη η εγκατάσταση άλλου συστήματος θέρμανσης.

Το δισωλήνιο σύστημα στηρίζει την λειτουργία του σε δύο παράλληλες σωλήνες μεταφοράς του νερού. Ο ένας σωλήνας μεταφέρει το ζεστό νερό στο επάνω μέρος του διακόπτη του σώματος και ονομάζεται σωλήνας προσαγωγής και ο άλλος σωλήνας μεταφέρει το κρύο νερό από το σώμα ξανά στον λέβητα και συνδέεται στο κάτω μέρος του σώματος και ονομάζεται σωλήνας επιστροφής.

Η κυκλοφορία του νερού στο σύστημα θέρμανσης γίνεται είτε με εξαναγκασμό με την χρήση κυκλοφορητή είτε με φυσική κυκλοφορΣτις μέρες μας χρησιμοποιείται μόνο το σύστημα εξαναγκασμένης κυκλοφορίας νερού γιατί παρουσιάζει τα παρακάτω πλεονεκτήματα:

-      Οι σωληνώσεις έχουν μικρότερες διαστάσεις, άρα και μικρότερες θερμικές απώλειες.

-      Η θερμότητα μεταδίδεται με μεγαλύτερη ταχύτητα σε όλους τους χώρους.

-      Το σύστημα ανταποκρίνεται ευκολότερα στην μεταβολή των θερμικών φορτίων και των απαιτήσεων των θερμαινόμενων χώρων.

Περιγραφή του συστήματος.

Από τον συλλέκτη του λέβητα, ξεκινάει η κεντρική στήλη και συνδέεται στην οροφή του υπογείου με το οριζόντιο δίκτυο. Από το οριζόντιο δίκτυο ξεκινούν άλλες κεντρικές στήλες που κατευθύνουν το νερό προς τους ορόφους. Σε κάθε όροφο ξεκινά οριζόντιο δίκτυο, που οδηγεί το νερό προς τα σώματα.

Οι στήλες αυτές είναι δίδυμες, δηλαδή σε κάθε στήλη προσαγωγής ζεστού νερού υπάρχει και άλλη μία στήλη, αυτή της επιστροφής του κρύου νερού, η οποία καταλήγει στον αντίστοιχο συλλέκτη του κρύου νερού.

Στο όλο σύστημα τροφοδοσίας πρέπει να υπάρχει σωστή κατανομή της θερμικής ισχύος, έτσι ώστε να μην υπολειτουργούν τα απομακρυσμένα από τον χώρο του λέβητα σώματα λόγω του γεγονότος, ότι α) στα κοντινά σώματα το νερό κυκλοφορεί με μεγαλύτερη ταχύτητα και ταχύτητα απ΄ ότι στα απομακρυσμένα από τον λέβητα θερμαντικά σώματα, και β) στους κάτω ορόφους υπάρχει και το πρόσθετο στοιχείο της μεγαλύτερης διαφοράς πίεσης, σε σχέση με τους πάνω ορόφους.

Στο δισωλήνιο σύστημα, η ταχύτητα ροής του νερού είναι μικρή (περίπου 0.6 m/sec), γι΄ αυτό χρειάζονται και ειδικά μέτρα εξαέρωσης του δικτύου είτε με κεντρικά εξαεριστικά και σε συνδυασμό με κατάλληλη κλίση των σωληνώσεων οριζόντιας μορφής της τάξης 1%.

Το δισωλήνιο σύστημα θέρμανσης παρουσιάζει αρκετά μειονεκτήματα. Αναφέρουμε ενδεικτικά:

·         Το υψηλότερο κόστος κατασκευής.

·         Τις μεγαλύτερες διαμέτρους των σωλήνων.

·         Τις κλίσεις και το ΄΄κρέμασμα΄΄ των σωλήνων.

·         Την εκτεταμένη οριζόντια διαδρομή των κεντρικών σωλήνων.

·         Τις πολλές διελεύσεις από δωμάτιο σε δωμάτιο και δάπεδα.

·         Τα αισθητά προβλήματα των ορατών σωλήνων.

·         Του κινδύνους διαρροών, λόγω πολλών ενώσεων κλπ.

·         Τους περιορισμούς στις θέσεις των θερμαντικών σωμάτων.

·         Την χαμηλή ταχύτητα νερού και υποβαθμισμένη τροφοδότηση των δύσκολων θέσεων.

·         Την δυσκολία στην εφαρμογή αυτονομίας και εξοικονόμησης ενέργειας. 

Η τροφοδοσία των σωμάτων από τις κεντρικέ στήλες μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:

1.    Από τα ΄΄πάνω΄΄ (τύπου ομπρέλα).

Στο σύστημα αυτό από τις κεντρικές στήλες μαζεύεται το ζεστό νερό προσαγωγής και οδηγείται από το πάνω μέρος προς τα κάτω με τελική κατεύθυνση το θερμαντικό σώμα. Επίσης, το κρύο νερό, με τον ίδιο τρόπο, οδηγείται στον σωλήνα επιστροφής και μέσω των κεντρικών κατακόρυφων κλάδων καταλήγει στον συλλέκτη επιστροφής και μετά στον λέβητα για επαναθέρμανση.

Οι μεγάλων διαμέτρων σωληνώσεις, βρίσκονται στο επάνω μέρος της εγκατάστασης, ενώ στα σώματα καταλήγουν μικρότερης διατομής σωλήνες.

2.    Σύστημα τροφοδοσίας από ΄΄κάτω΄΄.

Αυτό είναι και το πιο συνηθισμένο σύστημα που χρησιμοποιείται στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης. Με αυτό το σύστημα οι σωλήνες προσαγωγής και επιστροφής οδηγούνται στο θερμαντικό σώμα από το κάτω άκρο του προς τα υψηλότερα σημεία και μπορούμε να πούμε, ότι με το σύστημα αυτό έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερες ορατές σωληνώσεις σε σχέση με το σύστημα από ΄΄επάνω΄΄.

Με το σύστημα αυτό έχουμε μεγαλύτερη οικονομία, αλλά η τροφοδοσία του θερμού νερού είναι πιο αργή από την τροφοδοσία από ΄΄επάνω΄΄. Επίσης έχουμε ταχύτερη θέρμανση των χαμηλότερων ορόφων, ενώ στην άλλη περίπτωση τροφοδοσίας, των επάνω ορόφων.

Παρακολουθήστε ένα video κατασκευής δισωλήνιας κεντρικής θέρμανσης.